Monday 7 May 2007

Eerste paar uur propperrrr!

Mijn eerste paar uren als propper zijn geschiedenis.
Het werk zelf is echt easy going, op straat staan flyertjes uitdelen en zorgen dat de mensen de goede kant op lopen.. (travel)
Mijn collegas zijn twee Argentijnen een stelletje wat getrouwd is en 32 jaar jong beiden!
Dat zorgt ervoor dat ik weer beter Spaans ga leren en dat het leeftijds/cultuurverschil nogal eens voor grappige situaties zorgt.
Ze zijn beiden erg aardig en ze lachen zich rot om mijn manier van aanpak, ik heb al ervaring met op de straat werken en doe dat in Nederland als promotor voor goede doelen en dagbladen. (cadiz)
Je leert daar natuurlijk wel hoe je mensen te vriend houdt en hoe je ze iets verkoopt of meegeeft op een leuke manier.
Lekker grappen en grollen uithalen met de mensen en zeker hier, het maakt niet uit want ach ik ken maar heel weinig mensen.(mallorca)

Zaterdag begonnen en meteen de kou in, is het in Nederland een keer lekker weer zit je in Spanje met rotweer; regen en kou, lekker dan.
Maar ach het verdient en je geeft tegelijkertijd geen geld uit aan uitgaan of andere dingen.
Veel kotsende mensen die wazig over straat lopen veelal buitenlanders natuurlijk, wonen eindelijk op zichzelf en gaan dan in het buitenland helemaal loos omdat er geen ouderlijk toezicht te bekennen valt. (costa brava)
Gisteren ook een gozer die getild werd door zijn vrienden, alledrie dronken.
De gozer in het midden zo erg dat ie niet eens meer kon staan en alledrie met hun broek op hun enkels aangezien ze in een baggypants liepen en geen puf meer hadden om ook nog eens hun broek op te hijsen.
Vlakbij het punt waar ik sta is een snackbar en daar belandden ze op een paar stoeltjes.
Na een paar minuten kwamen ook de best goedkoop gekleede vriendinnetjes om de hoek kijken en maakten het drama compleet.
De jongen die viel meerdere malen om en éénmaal met zijn hoofd klats op de grond.
Daarna even buiten flink nekken en een vriend die hem daarbij assisteert omdat ie zelf niet eens zijn vinger in zijn keel kan krijgen.
Beetje triest maar dagelijkse koek als de ouders liggen te slapen!

Volgende keer weer meer verhalen en gebeurtenissen van een stad die nooit slaapt.

Saludos

No comments: