Semana Santa (week van de sinten)

Buenas tardes,

In Spanje een jaarlijks groot gebeuren met de nodige feesten.
Nu het bijna 1 april is en de feestweek begint wil ik er toch wel iets
meer van weten en dacht ik dat jullie er misschien ook van aan zouden
kunnen hebben.

Informatie
De week zorgt elk jaar weer voor een hele volksverhuizing.
Bijna alle Spaanse mensen gaan terug naar hun dorp of stad om de
voorbereidingen van het paasfeest mee te maken. Deze week voor Pasen
is een traditionele feestweek. De Semana Santa kondigt niet alleen het begin
van de lente en het nieuwe leven aan,maar is ook een week met een groot
historisch verleden en belangrijke religieuze betekenis.

In de Semana Santa worden de laatste dagen van Jezus herdacht,
vanaf zijn intocht in Jeruzalem tot dde kruisiging en zijn verrijzenis.

Wie zich Semana Santa inbeeld, denkt aan de vele processies die van
‘s middags tot een s'nachts in de straten plaatsvinden.
Vooraan in de processies lopen de gezagsdragers en de leiders van de
broederschap die de organiserende groep zijn samen met enkele van
hun kunstschatten. Hierna komen muzikanten en trommelaars, die een
indringend ritme aangeven. Hier weer achter lopen de boetelingen
(nazarenos) met hun mantel in de kleuren van de gemeenschap
waarvan ze deel uitmaken, op hun hoofd de kap (capirote), die alleen
hun ogen zichtbaar laat.

Het hoogtepunt is het voorbijgaan van de ‘paso’, een door tientallen en
soms meer dan honderd mensen gedragen podium, waarop een
beeldengroep staat die een episode van de passieweek uitbeeldt.
De aanschouwers heffen bij het aanschouwen daarvan vaak een ‘saeta’
aan, een klaagzang met wortels in de authentieke flamenco.
Ondertussen tracht de menigte de beeldengroep of het kleed van Jezus
of Maria aan te raken.

Ter afsluiting van de stoet volgt vaak een groep mensen die meeloopt
uit sympathie met de vereniging. Sommigen van hen doen dat omdat ze
iets van de broederschap hebben gekregen of omdat hun gebeden zijn
verhoord. Voor velen is het meelopen in een van de processies eerder
een uitdaging dan een uiting van boete.

De weg die een processie aflegt is dikwijls moeilijk begaanbaar door de
smalle, hobbelige straatjes. Ondanks de vele slechte wegen zijn er echte
wachtlijsten met kandidaten om de ‘paso’ te dragen.
Dit is een zware opdracht, maar tegelijk een hele eer.

De Semana betekent niet alleen ontmoeten met oude vrienden en
bekenden, maar ook een weekje van gezelligheid en vermaak.
De standaard arbeidsprestaties zijn tot het minimum teruggebracht en
vele mensen ‘boeten’ er zelfs met plezier enkele vakantiedagen voor in.


Geschiedenis
De traditie is bijna achthonderd jaar oud. De processies tijdens deze week
dateren van na de kruistochten en lopen grotendeels samen met het
verdrijven van de islam uit Spanje.

Deze processies werden georganiseerd door traditionele broederschappen.
Het waren religieuze genootschappen, die vaak afkomstig waren uit gilden
of wijkgemeenschappen. Zij waren gefocust op de organisatie van de
processies, de kostuums, het onderhoud van de beeldengroepen en het
aanleren van muziek en zang. Daarnaast hielden ze ook nog een aantal
sociale projecten.

De hoge burgerij en de adel namen in deze gemeenschappen ook
verantwoordelijkheden op en steunden de ‘broeders’ door dik en dun.

Rond de jaren 1800 raakte de traditie enigszins in verval. Vele gilden
werden ontbonden en er was politieke strijd en onrust. In het begin
van de vorige eeuw was er veel geweld tegen alles wat met de kerk
te maken had. Beelden die in de stoeten werden meegedragen,
werden vernield en beschadigd.

Na de burgeroorlog kreeg het katholicisme opnieuw grote aanhang
en kwam er weer ruimte voor de processies van de Semana Santa.
Het nieuwe bewind verleende – zeker in Zuid-Spanje – zijn
medewerking en de gebruiken van de Goede Week herleefden.

Na het Tweede Vaticaans Concilie (1962 -1965) was er veel twijfel
over de enorme pracht en praal en het barokke karakter van de stoeten.
De kerkleiding distantieerde zich wat en nam niet langer prominent deel.

Na de dood van Franco werden de broedergemeenschappen in de
democratische constitutie van 1978 opgenomen en aanvaard.
De Semana Santa werd voor de Spanjaarden en de vele toeristen
een hoogtepunt in het voorjaar. Hotels worden maanden van tevoren
tegen woekerprijzen volgeboekt, files tieren welig op de Spaanse wegen
en er wordt extra openbaar vervoer ingelegd.

De politieke gezagsdragers – in tegenstelling tot de kerkelijke –
verlenen nu weer hun volle medewerking. Zij zien blijkbaar het financiële
en politieke belang van de feestelijkheden in.

De Semana Santa begint dit jaar op 1 april. Bij veel toeristische diensten
van in Spanje zijn brochures hierover te verkrijgen. De meest bekende
processie is die van Sevilla. Ook de kleine stoeten op meer bescheiden
locaties zijn de moeite waard. Voor als je meer wilt weten over de
geschiedenis en de gebruiken van deze week is het museum van de
Semana Santa een aanrader. Het is gelegen in de stad Zamora, in de
gelijknamige provincie van de deelstaat Castilla y León. Je kunt hier een
dertigtal beeldengroepen zien –sommige gaan terug naar het jaar 1604 –
met uitleg over de ontwerper, het materiaal waaruit het is vervaardigd en
de broedergemeenschap die het bezit.

Deze gehele week is een aparte belevenis, zeker als je van religieuze
feesten en uitdragingen kan genieten. Zelf ben ik erg benieuwd maar
moet ik zeggen dat ik zelf geen voorstander van dit soort uitdragingen ben.

De linksz:

http://www.travelguidesdirectory.com
http://www.cadizspain.net
http://www.costadelsolspain.org
http://www.costabravaspain.info
http://www.mallorcaspain.net

A-DIOS!